In januari 2012 heb ik mij destijds ziek gemeld, en ben ik thuis komen te zitten met een burn-out. De periode van erkenning, maar ook zeker het jaar voorafgaand aan de erkenning, was erg zwaar voor mij. Nu ik weer in mijn kracht sta, en zie hoe andere vrouwen kampen met hun burn-out, zie ik ook de andere kant van de medaille. Een burn-out is voor naasten ook zwaar!

Wat speelt er voor naasten?

Wat kun je doen? In hoeverre moet je iemand zijn gang laten gaan in verband met zijn/haar ziekte? En hoe zorg je goed voor jezelf? Dit zijn vragen die veel naasten hebben. Of zij familieleden, vrienden of partners zijn dat maakt niet uit. Voor iemand met een burn-out kan elk contact teveel zijn. Zij sluiten zich af, zijn moeilijk te bereiken. Hoe ga je daarmee om?
En hoe zorg je dan voor jezelf? Soms zijn de redenen voor een burn-out ook deels stress uit de privésfeer. Stress die je als naasten ook ervaart, en dan de stress van een partner, vriend, broer, zus, etc die een burn-out heeft. Waar je dan zorgen over hebt, en wilt helpen. En die er niet meer voor jou is.
Allereerst probeer contact te houden, blijf betrokken. Degene met een burn-out heeft meestal als laatste door wat er aan de hand is. Blijf praten over “problemen”, onderzoek wat een burn-out is en welke klachten degene heeft. Erken de klachten van een burn-out, de grenzen zijn veranderd. Hij/zij kan niet alles meer aan, probeer dit in de gaten te houden. Raakt degene geïrriteerd of prikkelbaar? Dan is het tijd voor een rustpunt. Breng dit niet te betuttelend, maar op een vriendelijke manier zoals je weet dat hij/zij benaderd wil worden. Een oosters gezegde zegt: “Alles wat je aandacht geeft, groeit” Richt je op de positieve dingen, oplossingen, en laat de negatieve dingen los. Negeer negatief gedrag. Mocht degene zelf nog niet de conclusie getrokken hebben dat hij/zij een burn-out heeft, geef hem/haar de ruimte en informatie om de weg daarnaartoe te vinden. Gun ze ruimte en tijd en adviseer professionele hulp te zoeken.

Zelfzorg is ook zeer belangrijk!

Maar vergeet ook jezelf niet. Het blijkt dat de partner een belangrijke rol speelt in het herstelproces. Bedenk je dat iemand met een burn-out vaak geirriteerd, onredelijk en soms zelfs agressief kan reageren. Betrek dus niet alle reacties persoonlijk! Zoek zelf steun, en ontspanningsmomenten. Hou je eigen grenzen in de gaten. En als degene hulp krijgt, vraag of je een keer mee mag. En/of vraag zelf hulp.