Afgelopen week had ik een coach klant die heel duidelijk zich liet beperken door angst. Angst voor het onbekende, en om dit voor zichzelf te verbloemen had ze gedachten.
Eerst rust en dan heb ik tijd daarvoor. Maar als ik haar vroeg hoe het er over 5 jaar uitzag, of ze dan al rust had. Dat durfde ze niet te zeggen, dat was eng.
Op dit soort momenten ben ik heel blij met mijn rol als coach. Als iets eng is, is het samen toch makkelijker te doen.
En toen zat ik gisteravond gezellig met de kinderen “Finding Dory” te kijken. Dory zei daar: “Ik weet het niet meer, maar ik voel dat het belangrijk is”. En daarmee was ik geïnteresseerd in hoe Dory dat ging aanpakken. Wat blijkt, Dory ging het gewoon doen. Ze ging haar gevoel achterna, zonder te weten wat er was. Maar met het volle vertrouwen dat als ze haar gevoel volgde het goed zou komen. En na wat halsbrekende toeren……..sssstttt! Ik zal jullie niet het einde vertellen.
En dat vind ik zo gaaf! Als mijn klant iets meer Dory had, iets meer naar haar gevoel durfde te luisteren. En vertrouwen hebben, dan was die angst niet zo sterk. Zo komt dan alles samen aan het einde van de week.
Natuurlijk is daar een logische verklaring voor, want je ziet die “roze olifant” pas als je er aan denkt.