Een van de eerste zitmeditaties tijdens de Mindfulness training is de adem meditatie.
We gaan ons tijdens deze meditatie vooral op de adem richten. Elke in en elke uitademing. Het brengt ons in het huidige moment
Per slot van rekening kun je je moeilijk bewust zijn van een ademhaling die al geweest is of die nog moet komen.
Tijdens deze meditatie, net zoals elke meditatie wordt de geest ongeduldig. Dwaalt hij af.
Er is nog zoveel te doen….en dan komen die gedachten, en voor je het weet zit je in een gedachtentrein.
Tot je je weer bewust wordt van de ademhaling.
Op dat moment ben je weer in het hier en nu, net zolang totdat je weer afdwaalt.
Het is een leuke oefening waar je merkt dat de geest afdwaalt, en dat je leert dat je in staat bent je aandacht weer naar de adem te brengen
Een deelnemer van de Mindfulness training vond het een mooi concept.
Eigenlijk swipe je dus gewoon de gedachte weg, zei ze.
Ik vind het een prachtige uitspraak! Helemaal passend in deze tijd.
En het klopt wel, je swipe de gedachte weg, je laat hem los.
Alleen bij het swipen zit er wellicht ook een andere associatie onder.
We zijn ondertussen bekend met Tinder, als je naar rechts swiped wordt de foto bewaard. Als je naar links swiped verdwijnt deze.
En dat is juist niet hetgeen je doet bij een meditatie.
Je geeft geen oordeel aan gedachten: deze gedachte vind ik leuk en wil ik bewaren, ik swipe naar rechts
Deze gedachte wil ik nooit meer zien, ik swipe naar links.
Onze wil om te controleren, om vast te houden aan wat we leuk vinden en weg te stoppen wat we niet leuk vinden.
Het blijkt soms zo aanwezig te zijn, zelfs als we denken van niet.
En dat is het mooie aan de eerste kennismaking met de ademmeditatie. Je leert jezelf en je neigingen steeds beter kennen.
Wat natuurlijk alleen maar groter wordt in elke volgende keer dat je mediteert.