Afgelopen donderdag en vrijdag was ik op het Spirit Business Event van Simone Levie en Dolly Heuveling van Beek met als speciale gast Gabby Bernstein.
Een prachtig event, waar ik me spontaan voor had aangemeld, en waar ik de weken naar het event toe van afvroeg of ik er nu wel of niet naartoe zou moeten.
Dus dat had ik in een hoekje gezet, en gedacht, ach als het evenement niets is, heb ik in ieder geval wel 2 dagen Simone tijd.
Het waren voornamelijk vrouwen die er waren (oké dat had ik wel verwacht). Wat ik zo mooi vond is dat iedereen als zichzelf leek te zijn gekomen. Ik zag vrouwen met mini-rokjes die zo de rode loper op konden en ik zag vrouwen in leggings en een comfortabele shirt, alsof ze net uit de yoga les kwamen. En alles ertussenin.
En er stonden ook vrouwen op het podium in de spotlight. En ja, vrouwen zouden vrouwen niet zijn, dat ik in de pauze vrouwen hun oordeel hoorde vellen over de kleding. Dat kun je slecht vinden, maar ik leerde daar een hele belangrijke les van.
Wat je ook doet er zullen ALTIJD, echt altijd, vrouwen en mannen langs de zijlijn staan die het niet met je eens zijn. Die vinden dat je het anders moet doen, of dat je het niet goed genoeg doet, of dat……
Zij zijn de kleine stemmetjes in je hoofd waardoor je soms niet durft te doen wat je te doen hebt…… Maar ik ben niet goed genoeg, maar het zou misschien anders moeten…..maar….
Wat als je je nu richt of die mensen die je wel supporten? Die vrouwen en mannen die aan de zijlijn staan te juichen, je aanmoedigen, die zeggen doe het nu maar gewoon, het komt goed, je kunt er alleen maar van leren, je kunt het al, het zit in je!
Wat als we naar deze supporters luisteren, de mensen die met ons mee resoneren, zoals ze dat wel eens zeggen. Hoe zullen die kleine stemmetjes in onszelf dan reageren?
Wat zou je dan wel niet kunnen bereiken? Maar nog belangrijker, wat zou je dan nu doen?
Schrijf dat eens op. Misschien vind je het fijn om eerst even een meditatie te doen waarin je het gevoel oproept dat je krijgt terwijl je luistert naar al deze supporters. Zit daar dan even mee, en pak dan een stuk papier en een pen en schrijf, schrijf op wat je wilt doen. Het mag zo klein zijn als je wilt, maar ook zo groot als je maar wilt, er zijn geen grenzen in het opschrijven van wat jij wilt.
En misschien durf je zelfs al wel een klein stapje te nemen!