Ik heb een tijd stukjes geschreven. Gewoon om zo af en toe mijn gedachte te verzetten. Per slot van rekening als het op papier staat kan het uit mijn hoofd! Ik heb hier een stukje over mijn valkuil: méér. Ik heb het ruim 2 jaar geleden geschreven. Maar vind het nog steeds erg leerzaam om terug te lezen, misschien jullie ook. En wie weet is het o zo herkenbaar voor jou!

Deel 2 – Ik kan niet meer!

Omdat ik lichamelijke klachten had, en niet lekker in m’n vel zat. Er soms zelf uitsprong. Ben ik naar de huisarts gegaan, de gevolgen had ik toen niet kunnen overzien. Er is een balletje gaan rollen en ik kwam in een rollercoaster terecht. Ik moest eens goed naar mezelf kijken, want lichamelijke klachten daar kunnen de dokters wat mee. Het niet “lekker in je vel” zitten, het geestelijke, tja dat moet je “zelf” doen. Open staan voor adviezen van andere, accepteren dat niet alles gaat zoals ik wil. En vooral loslaten dat ik het allemaal zelf moet regelen en doen. De wereld draait namelijk gewoon door, of ik de benen onder me lijf uit loop of gewoon even stil op de bank ga zitten. Er was een reden waarom ik als mensen die dicht bij mij stonden vroegen hoe het ging in huilen uitbarste. Zelf heb ik dat dus heel lang niet willen accepteren. Er was een reden waarom ik zo reageerde, ik had te weinig geslapen, was met het verkeerde been uit bed gestapt….. De enige en echte reden dat kon ik niet toegeven. Heel kort kwam het er eigenlijk op neer: Ik kon niet meer!
Opgebrand, uitgeblust! Ik was ziek, maar had geen koorts, geen griep en geen ziekenhuisopname in het vooruitzicht. Dus ziekmelden? Tja dat kon toch niet, ik had nog belangrijke afspraken op mijn werk staan, de wereld zou niet zonder mij door kunnen, en deadlines zouden niet gehaald worden….
Na ruim 3 maanden (coach) gesprekken voeren zag ik in dat ik ziek was, ik had een burn-out. Ik zag in dat er iets moest gebeuren. Na het dringende advies om mijzelf ziek te melden, en daar dan een nachtje over geslapen te hebben, had ik mijn ziekmelding “gepland”. Ik heb toen geen nieuwe “belangrijke” afspraken gemaakt. En de “belangrijke” afspraken die er stonden gedaan, inclusief al het papierwerk dat daarbij hoorde. En dit, let op, zonder overleg op mijn werk….nu kijk ik daar anders op terug. Maar op dat moment was dat de manier voor mij om het een plek te geven en het, hoe moeilijk ook, te accepteren. Ik kon het netjes achterlaten, zodat het niet in het honderd liep als ik ziek thuis was. En twee dagen voor mijn “geplande” ziekmelding heb ik mijn manager verteld dat het niet zo lekker ging en ik me ziek ging melden.
En toen….toen zat ik “thuis”. Stilzitten op de bank, uitrusten, werken aan mezelf, tja dat ging niet, ik sjeesde nog gewoon even door. Het bleef, ondanks dat het werk gestopt was, nog steeds heel druk in mijn hoofd. Het heeft even geduurd, maar nu kan ik gewoon rustig even achter de computer dit verhaal schrijven. En dat zonder dat ik tussendoor nog 10 dingen wil doen. En dus als je me zo ziet gaat het goed met me, maar ik ben er nog lang niet!

Tips:

Is het ook druk in jou hoofd? En zoek jij rust? Dit zijn dingen die je kunt proberen, voor iedereen is er andere weg!
1. Ga tekenen of kleuren. Koop een kleurboek voor volwassenen / Mandala’s
2. Maak dagelijks een wandeling buiten, bijvoorbeeld in je lunchpauze even een rondje lopen.
3. Ga mediteren, of zoek een aantal mindfulness oefeningen op internet.