Hoe stil is een stilteweek?

Afgelopen juli heb ik voor het eerst een (vipassana / mindfulness) retraite “gedaan”. Ik had de week in maart geboekt, en mensen in mijn omgeving hierover verteld. De reacties die ik kreeg weerspiegelde soms ook mijn angsten. Een stilteweek, 8 dagen lang stil, niet praten, niet lezen en zo hoorde ik tijdens het eerste uur, ook niet schrijven.

Angsten….

Kan ik dit wel? Een week in stilte? Oei, wat zal er op komen? Kan ik het wel aan wat er komt? Hoe zou dat zijn, met al die onbekende? Of misschien is dat wel makkelijker? Ik wist niet veel van tevoren, ik wist waar het was, hoe lang het zou duren, dat het onder leiding was van Frits Koster. Hoe zal het rooster eruit zien? Hoe laat moeten we op, en hoeveel meditaties zijn het dan? Mag ik trouwens hardlopen? Ik kan niet een week zonder hardlopen! Ik moet hardlopen! Weet je wat ik schrijf een email. En daar kreeg ik een passend antwoord terug, ik had betaald het was mijn week en ik mocht doen wat ik wilde. Zij hadden een richtlijn hoe zij dachten dat het prettig voor mij zou zijn om een stilteweek door te brengen.
Maar wat maakt de stilte zo eng? Wat komt er bij jou op als je denkt aan een stilteweek?
Misschien wel verveling, wat ga je “doen”? O nee, dat is niet de bedoeling, tijdens zo’n week doe je niets, je bent……saai…. Of misschien wel angst voor gedachten en/of emoties die je wellicht onderdrukt hebt en die nu de kans krijgen om naar boven te borrelen en dan….misschien verdrink je in verdriet? Of voel je je schuldig over….en dat dan 8 dagen lang!

Inpakken

Wat neem je mee op een stilteweek? Tja makkelijke kleding is wel prettig! O ja, ik lig op een kamer met twee andere vrouwen, dus oordopjes is wellicht prettig. Ga ik wel of niet mijn eigen meditatie spullen meenemen? Ook dat heb ik gedaan. En ik was heel blij met m’n slippers, iedere keer je schoenen uit en aan. En zo sta je gepakt en bezakt en gaan we de kinderen wegbrengen.
De kinderen gaan een week bij opa en oma logeren, het wordt heerlijk weer en ze hebben een zwembad. Dus die gaan het prima naar hun zin hebben. En daarna word ik weggebracht. Ik vind het een prettige gedachte dat mijn man weet waar ik de komende week ben, dat we samen het terrein even kunnen ontdekken. Voor hem is het wat lastiger, hij zit deze dag uren in de auto om eerst zijn kinderen en daarna zijn vrouw weg te brengen. Om vervolgens met een lege auto naar een leeg huis te rijden voor zijn week.

Waar is de stilte?

En daar gingen we, met ongeveer 30 mensen starten we (nou ja sommige waren er al 1 of 2 weken) onze stilteweek. Kort was het schema om 5:30u ging de bel om op te staan en vanaf dat moment hadden we afwisselend zit- en loopmeditaties. Tijd voor ontbijt, lunch en avondeten. Wat informele meditatie tijd en om 21:30u konden we naar bed. Ik heb veel inzichten gekregen, zowel in de informele meditaties als de formele. Het is prettig om zo dingen van mezelf te “zien” en niet automatisch te reageren zoals ik gewend ben. Ook daar is juist die stilte zo prettig voor. Niet dat het stil is in mij, of dat de eenden daar niet kwetteren. En gelukkig 1x per dag mag ik ook praten, met Frits. Even uitwisselen hoe het met me gaat, even lachen om mijn automatische reacties, en dan weer terug de stilte in. Nou ja stilte…..

Terugblik

Mijn angsten waren ongegrond, in ben niet verdronken in emoties die ik onderdrukte. Misschien viel dat onderdrukken wel mee zelfs…. Ik heb me niet verveeld, het was zelfs hard werken! Ik ben heerlijk tot rust gekomen. Heb mezelf nog weer beter leren kennen, en ben nu al aan heb peinzen wanneer ik weer ga……